αναρρούσα

και ανερρούσα, η

1. η αναδρομή του κύματος προς τα πίσω

2. η ορμητική κάθοδος του κύματος μετά το χτύπημα σε ψηλό βράχο

3. η δίνη, η ρουφήχτρα που σχηματίζουν τα κύματα όταν χτυπούν μεταξύ τους ή σε βράχο

4. αυτός που εξαφανίζεται μέσα στη δίνη των κυμάτων

5. νεράιδα, γοργόνα

6. φάντασμα, ξωτικό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. αναρρέουσα, μτχ. του ρ. αναρρέω με αποβολή του ε μετά από υπερίσχυση του ου και καταβιβασμό του τόνου με επίδραση των ονομ. σε -ούσα, που προέρχονται από συνηρημένα ρ. (γλυκοφιλώ -γλυκοφιλούσα, ψυχορραγώ -ψυχορραγούσα). Πρβλ. κατάγω -καταούσα, αναβάλλω -αναβαλλούσα].